Niet alleen voor hartpatiënten zijn de gevolgen groot. Gupta Strategists heeft namelijk vastgesteld dat in totaal honderdduizenden mensen met chronische of acute aandoeningen nadelen ondervinden. Bijna de helft van de reguliere zorg is uitgesteld en afgezegd om capaciteit vrij te maken voor COVID-patiënten en om besmettingen te voorkomen. Ook mijden patiënten een bezoek aan de dokter om de zorg niet te belasten of uit vrees voor besmetting, met alle gevolgen van dien.

Voorop staat dat het van groot belang is dat de patiënt geen drempels ondervindt en zich uitgenodigd en veilig voelt om zich te melden bij de dokter. Volgens de auteurs is het bovendien onverantwoord om langer te wachten met het inrichten van gezondheidszorg volgens een nieuw normaal. Ze vinden het zaak dat de Nederlandse zorg loskomt uit de greep van het coronavirus en dat er nooit meer zo’n rem komt op de reguliere zorg mocht zich weer een uitbraak voordoen. Daarvoor zijn radicale keuzes nodig. Ten eerste door coronazorg zoveel als mogelijk te concentreren op bepaalde plekken, bijvoorbeeld in geselecteerde ziekenhuizen of aparte ziekenhuisafdelingen. Zo blijft capaciteit voor reguliere zorg zoveel mogelijk beschikbaar. Daarnaast is zorg thuis op afstand een oplossing voor de continuïteit van ziekenhuiszorg. Zo biedt thuismonitoring mogelijkheden voor patiënten met chronische aandoeningen als hartfalen. Ook buiten de cardiologie kan telemonitoring op grote schaal worden toegepast zoals bij COPD of diabetes, en hebben thuisbehandelingen zoals bijvoorbeeld chemotherapie of nierdialyse grote voordelen voor patiënten. Dit alles ontlast het ziekenhuis. Voor de zorg waarvoor patiënten echt in het ziekenhuis moeten zijn, is het cruciaal om door slimme planning de schaarse ruimte en mankracht uitermate efficiënt in te zetten.

Patiëntenorganisatie Harteraad benadrukt de urgentie van de situatie. Directeur Anke Vervoord: “Dat het gaat om verlies van levensjaren van hartpatiënten op deze enorme schaal is reden voor grote zorg. Ook blijkt hoe enorm veel hartpatiënten kwaliteit van leven verliezen, dat is ook wat wij van ze horen. Het gaat dan om mensen die ernstig beperkt worden in hun dagelijks leven, of die aan huis gekluisterd raken. Ze ondervinden in toenemende mate klachten op zowel fysiek als mentaal terrein. We vinden dat acuut maatregelen nodig zijn om nog erger te voorkomen.”