Een boeiende mix. 
Een cardioloog schakelt dagelijks tussen patiënten die een acuut hartprobleem hebben waaraan ze direct geholpen moeten worden door bijvoorbeeld een dotterbehandeling en patiënten die een langdurige behandeling en begeleiding met leefstijladviezen nodig hebben. De mix van handelen en begeleiden vind ik boeiend. Cardiologie is een vak dat altijd in beweging is met veel nieuwe wetenschappelijke inzichten en nieuwe technische mogelijkheden op het gebied van onderzoek en behandeling.

Elke dag met plezier naar het werk 
Ik heb gekozen voor de cardiologie om de diversiteit van het vakgebied. Die verwachtingen zijn helemaal uitgekomen. Ik heb het geluk gehad om dat verder uit te bouwen: aan het eind van mijn specialisatie als cardioloog heb ik de opleiding tot intensivist gevolgd. Nu werk ik als cardioloog-intensivist in het Erasmus MC en ik ga elke dag nog steeds met veel plezier naar het werk!

Nooit saai 
Als cardioloog-intensivist werk ik op de Intensive Care (IC) en de Intensive Cardiac Care Unit (ICCU). Geen dag op de IC is hetzelfde. Op elk tijdstip van de dag kan er een patiënt met een acuut levensbedreigend probleem komen. Juist dat onbekende maakt het spannend en uitdagend. Ik zou alleen soms wel willen dat een dag meer dan 24 uur had…

Leuk en lastig… 
Er schieten me twee woorden te binnen als ik denk aan de mooie kanten van mijn vak: voldoening en contact. Toewerken naar genezing en het bereiken daarvan voor mijn patiënt geeft mij heel veel voldoening. Dat geldt ook voor de gesprekken met mijn patiënten en hun familie wanneer de laatste levensfase is aangebroken. Ik bewaar warme herinneringen aan die bijzondere momenten. Wat ik leuk vind, zijn de contacten met patiënten en hun familie, verpleegkundigen, collega’s en medebehandelaars.
Minder leuk zijn alle administratieve handelingen. Het wordt steeds lastiger om een balans te vinden tussen tijd en aandacht geven aan patiënten en tijd steken in alle administratieve handelingen. Natuurlijk moet de zorg aan kwaliteitseisen voldoen en ik vind het ook goed dat daar openheid over is. Maar laten we vooral zorgen dat de patiëntenzorg er niet onder gaat lijden.

Technologische vooruitgang roept ook weer nieuwe vragen op. 
Zoals ik al eerder aangaf is het vak voortdurend in ontwikkeling. Door de technische mogelijkheden bijvoorbeeld kunnen kinderen met een aangeboren hartafwijking gelukkig vaak goed behandeld worden. Dat betekent ook dat de groep (jong) volwassenen met een aangeboren hartafwijking groter wordt. Daardoor komen allerlei nieuwe vragen op waarop we weer een antwoord willen en moeten vinden. Daarnaast verwacht ik dat we in de toekomst veel meer gaan werken met mechanische ondersteuning van het hart. Daar worden grote sprongen vooruit gemaakt. Vooruitgang en ontwikkeling betekent ook dat we met elkaar in alle openheid en vertrouwen het gesprek moeten aangaan over de kosten van zorg en de keuzes over de verdeling van zorg.

Bevlogenheid en betrokkenheid verdienen aandacht 
Ik hoop dat het vertrouwen in artsen terug komt. Ik vind het soms jammer dat de pers vooral aandacht besteed aan medische missers en een negatief beeld van medisch specialisten neerzet terwijl aspecten als bevlogenheid en betrokkenheid (de positieve kanten van het vak) vaak onderbelicht worden. Laten we ervoor zorgen dat ook de volgende generatie weet hoe mooi en inspirerend dit vak is.