Waarom cardioloog?
Mijn interesse ontstond tijdens mijn artsenstudie toen mijn vader hoge bloeddruk kreeg. Vanuit het bestuur van de studentenvereniging kwam ik in contact met de beschermheer van het dispuut, hoogleraar cardiologie Arntzenius. Via een stage op het laboratorium voor cardiobiochemie kwam ik als student-assistent op dat lab. Zo kreeg ik een kans om in opleiding tot cardioloog te komen.

Dierbaarste herinnering 
In mijn huis staat op een ereplaats een bronzen beeldje van een mantel, gekregen van een patiënt. Hij had ons contact als een warme jas ervaren. Ik heb hem enkele jaren begeleid. Twintig jaar na een bestraling tegen de ziekte van Hodgin kreeg hij ernstige hartproblemen. De ene complicatie na de andere. Aan het eind van zijn leven gaf hij mij dat beeldje. Het herinnert mij aan hem en ontroert mij nog steeds tot op de dag van vandaag.

Inlevend vermogen noodzakelijk 
Cardiologie is een emotioneel vak. Misschien wel meer dan andere specialismen. Er is veel angst bij patiënten. Ze worden ‘voor de zekerheid’ doorverwezen. Je weet maar nooit. Je hebt maar één hart. Bij bepaalde pijnen wordt al gauw aan het hart gedacht. Meestal onterecht. Ons vak heeft een belangrijke psychologische kant. Naast de noodzakelijke kennis is een groot inlevend vermogen noodzakelijk.

Indrukwekkende vernieuwingen 
Ik vind de nieuwe technische mogelijkheden indrukwekkend. Het is toch fantastisch dat we een aortaklep kunnen vervangen zonder hele grote ingrijpende operaties. Dat betekent veel voor de patiënt. Daarnaast kunnen we een veel beter beeld krijgen van hethart door steeds betere en snellere CT-technieken. Het vak verandert. Die ontwikkeling zal komende jaren verder gaan.

Goed je vak doen 
Er komt steeds meer bij kijken om je vak goed te kunnen doen. Bijvoorbeeld samenwerking binnen een vakgroep, het bijhouden van nascholing en jezelf door allerlei instanties kritisch laten beoordelen. Die visitaties zijn op zich prima, maar ze komen wel allemaal snel na elkaar. Bovendien denk ik wel eens dat de roep om meer kwaliteit soms niet genoeg voortkomt uit kennis van het dagelijks werk. Kwaliteit meten is prima, maar het moet wel nuttig en onderbouwd zijn. En niet elk jaar op een andere manier.

Leuk om jonge mensen op te leiden 
Onderzoek heeft me altijd al aangetrokken. Ik ben gespecialiseerd in scans van het hart, MRI en CT. Daarnaast beleef ik plezier in het samenwerken met jonge specialisten in opleiding. Ik ben daarom blij dat het ziekenhuis waar ik nu werk – het HMC – zo’n opleidingsbevoegdheid heeft. Ervaring en nieuwe ontwikkelingen zijn immers met elkaar zo waardevol voor begeleiding van patiënten.

Wensen 
Of ik nog wensen heb? Een beter en minder omslachtig Elektronisch Patiënten Dossier, zonder ingewikkelde handelingen waarvan mij het nut nooit is aangetoond. En verder ben ik niet zo blij met de vergroting van organisaties met extra managementlagen. Ik hou van korte, efficiënte overleglijnen.

Paul van Dijkman(1959)

Haaglanden Medisch Centrum, Cardiologiecentrum Voorschoten, Leids Universitair Medisch Centrum
cardioloog, opleider en oud-bestuurslid NVVC
gespecialiseerd in cardiale MRI en CT, hartkatheterisatie
arts in 1985, cardioloog in 1990

gehuwd, 3 kinderen
hobby's: klassieke muziek, reizen, sportschool